Λογική & Ευαισθησία

Από το νηπιαγωγείο μέχρι την Γ' Γυμνασίου-άντε Α' Λυκείου άμα το επιλέξει κανείς-προβλέπονται τα εικαστικά ως μάθημα. Σκοπός βέβαια του μαθήματος δεν είναι να σου μάθει ένα μάτσο σάχλες-ατέλειωτα κατεβατά που τα βαριέται μέχρι κι ο καθηγητής-αλλά να σ' αφήσει να πεις με τη βοήθεια κάποιου "βοηθού"-κι όχι καθηγητή, η φαντασία δε δίδάσκεται-αυτό που νιώθεις, να δημιουργήσεις, να εκφραστείς με έναν τρόπο εντελώς διαφορετικό και σίγουρα πιο πρωτότυπο από τον πεζό, τυποποιημένο λόγο που επιβάλλεται στα άλλα μαθήματα. Ας μην κρυβόμαστε: η ζωή μας θέλει φαντασία, χρώμα, δημιουργικότητα!
Τι συμβαίνει λοιπόν όταν αφού αφαιρέσεις την καλλιτεχνική παιδεία από τους ανθρώπους που την έχουν περισσότερο ανάγκη-τους νέους-τους φορτώνεις με ασήκωτους τόμους γεμάτους στείρες, κρύες γνώσεις που δεν μπορούν να τους πλησιάσουν, να τους αγγίξουν, να τους αγκαλιάσουν; Νέους που έχουν ανάγκη να αισιοδοξούν, να ελπίζουν, να δημιουργούν και να φαντάζονται-κάτι που καθώς μεγαλώνουμε όλο και μας στερείται! Τότε οι νέοι τι κάνουν; Τότε οι νέοι ζωγραφίζουν σκίτσα πάνω στις "βαρυσήμαντες" γνώσεις σας! Σκίζουν τις "ανεκτίμητες" σελίδες σας και φτιάχνουν βαρκούλες και πετάν πλαστελίνες στην σκληρή "λογική" που θέλετε να τους επιβάλλετε!
Οι συμμαθητές μου τις προάλλες έφεραν πλαστελίνη στο σχολείο. Αγνοώντας παντελώς τους καθηγητής έφτιαξαν ένα δικό τους πηγαδάκι και έπλασαν ό,τι κατέβασε ο νους τους. Όλοι-μαζί και εγώ-το θεώρησαν δείγμα ανωριμότητας. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που οι συμμαθητές μου δείχνουν τέτοια δείγματα ανωριμότητας. Όμως τελικά μήπως αυτό που πρέπει να εξάγουμε από αυτή τη συμπεριφορά δεν είναι ότι "κάποια παιδιά απλώς αρνούνται να μεγαλώσουν"; Μήπως αυτό που πραγματικά είναι η άρνησή τους να υποστούν ακόμα μία χρονιά άψυχου διαβάσματος; Μήπως δείχνουν στους καθηγητές ότι το μάθημά τους δεν τραβάει τους μαθητές; Μήπως τελικά επαναστατούν-έστω και χωρίς να το ξέρουν-σε μια πραγματικότητα που προσπαθεί να περιορίσει τη φαντασία τους και να τη βάλει σε πολύ στενά καλούπια, να την τειχίσει με πέτρινα, απόρθητα τείχη από τα οποία δε θα μπορεί να ξεφύγει;

Γυναικεία περηφάνεια

Αφήστε όλες τις θεωρίες για ανωτερότητα του ανδρικού φύλου γιατί βρέθηκε η βιολογική απόδειξη ότι οι γυναίκες είναι καλύτερες! Και τη βρήκε-ποιος άλλος;-ο (φιλόλογος) καθηγητής κοινωνιολογίας μας Ι.Α.. Μην περιμένετε να ακούσετε τίποτα για εγκέφαλους και βλακείες, η απάντηση είναι πολύ πιο απλή: ο οργασμός της γυναίκας είναι 9 φορές ισχυρότερος απ' αυτόν του άντρα. Ξέρω τι λέτε όλοι τώρα: Ουάου! Οφείλω να ομολογήσω ότι ως γυναίκα αυτό με κάνει πραγματικά περήφανη...
Να αναφέρουμε ότι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι το είχαν ανακαλύψει αυτό 2 1/2 χιλιάδες χρόνια πριν. Όχι σαν τους σύγχρονους επιστήμονες που είναι για τα μπάζα!